Kanał Jegliński

• Województwo   warmińsko-mazurskie
• Początek          Roś
• Koniec  Seksty
• Długość           5,25 km
• Głębokość średnia          1,8 m
• Szerokość średnia          12 m

Kanał Jegliński jest najdłuższym kanałem, który leży na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. Jego długość to 5250 metrów i łączy ze sobą jezioro Roś i jezioro Seksty. Kanał powstał w XIX stuleciu, a dokładniej w latach 1845-1849. Jego inicjatorem był król pruski Fryderyk Wilhelm IV. Plany dotyczące budowy zakładały, że kanał połączy Wielkie Jeziora Mazurskie z Królewcem.

Rozpoczęcie realizacji planów nastąpiło już w XVIII wieku, po wojnie siedmioletniej. W momencie gdy przedłużało się osiedlenie wojsk rosyjskich co wiązało się z wycinaniem kolejnych drzew na terenie Sambii, prezydent kamery pruskiej Friedrich von Domhardt przeprowadził rozmowy z królem pruskim Fryderykiem II, aby zacząć używać drogi wodnej do wysyłania drewna. W 1765 roku było już pięć kanałów, które transportowały drewno. Jednak z biegiem czasu, okazało się że utrzymywanie kanałów jest żmudne i trudne, co sprawiło że odeszły w zapomnienie. Niestety przez następne lata realizacja pomysłu zaczęła podupadać.

Do pomysłu powrócono dopiero na początku drugiej połowy XIX wieku, a właściwie w 1844 roku. Król pruski Fryderyk Wilhelm IV uprawnił inspektora do spraw budownictwa wodnego, niejakiego Gerosha, do realizacji zadania. Dopiero w latach 1845-1849 przekopano Kanał Jegliński, który połączył południową i wschodnią część regionu.

W tym samym czasie wybudowano również śluzę, która po dziś dzień umożliwia poruszanie się większym jednostkom. Śluza ma komorę o długości 45 metrów, zaś szerokość wrót wynosi prawie 8 metrów.