Historia Mazur cz.2
Za panowania Bismarcka język polski został usunięty ze szkół, urzędów i kościołów. W wyniku połączenia Prus z Pomorzem i Brandenburgią (pierwszy rozbiór Polski- 1772), zaczęły funkcjonować nazwy urzędowe: Prusy Wschodnie i Prusy Zachodnie. W tym okresie na terenie Prus intensywnie rozwijał się handel i rzemiosło.
Po I Wojnie Światowej rozpoczął się spór o przynależność regionu Mazur. Na Warmii, Mazurach i Powiślu przeprowadzony został plebiscyt, w którym zamieszkująca je ludność miała zdecydować do kogo mają należeć tereny sporne. Ostatecznie wynik był niekorzystny dla Polski. Aż 97% głosujących opowiedziało się za przyłączeniem Mazur do Niemiec.
Po II Wojnie Światowej, dzięki decyzji podjętej na konferencji w Teheranie, większą część terytorium Mazur przyłączono do Polski. Część Prus Wschodnich została podzielona na część północną, przydzieloną do Związku Radzieckiego oraz na część południową, włączoną do Polski. Ludność mazurska była traktowana w sposób okrutny, zarówno ze strony mieszkańców, którzy uważali ją za Niemców, jak również i przedstawicieli władz, działających wobec niej bezkarnie. Do 1950 roku trwała akcja, która miała na celu wysiedlenie Mazurów. Na miejsce byłych mieszkańców terenów mazurskich, przybyła ludność z dawnych Kresów: Wileńszczyzny, Podola oraz Wołynia. Powracali także Polacy przebywający dotychczas na terenach Syberii. W 1947 roku w związku z tzw. „akcją Wisła”, przesiedlono Łemków i Ukraińców z Polski południowo-wschodniej, na północny obszar dawnego województwa olsztyńskiego.