Zamek w Nidzicy

Zamek w Nidzicy wybudowany został w XIV wieku, w stylu gotyckim, należał do najsilniejszych zakonnych fortyfikacji. Budowę zamku rozpoczęto około 1370 roku, a zakończono w 1409. Ceglany zamek zbudowano na planie prostokąta, o wymiarach 13,3 x 61,5 m, tworząc mały, zamknięty, czterema skrzydłami dziedziniec. Zamek leży na wysokim wzgórzu, usytuowanym nieopodal rzeki Nida.

Zachodnią część elewacji pokrywa ciemna cegła. Całość obiegają krużganki obronne. Zewnętrzną fasadę natomiast zdobią duże, ostrołukowe gotyckie okna. Dachy ozdobione są różnorodnymi, płaskimi dekoracjami i wnękami. Skrzydło zachodnie było najstarszym i najbardziej reprezentacyjnym. Nazywane było również domem wielkim i zostało pokryte dachem dwuspadowym. Ponad gospodarczą częścią, w której zlokalizowana była kuchnia, spiżarnia, browar oraz piwnice, wznosiło się piętro z kaplicą, komnatą prokuratora (kancelarią) i refektarzem. Natomiast w jednej z innych sal nadal widoczne są freski z przełomu XIV i XV wieku. W piwnicach znajdowało się więzienie. Czworokąt budynków dopełniały dwupiętrowe skrzydła: południowe i północne. Służyły one celom gospodarczym, a także obronnym. Wjazd na zamek wysoki prowadził przez budynek bramy, z bliźniaczymi wieżami mieszkalnymi.

Zamek w Nidzicy posiada także swoje legendy i opowieści o duchach. Jedną z najpopularniejszych jest legenda o Nowaku, który strzelając z armaty, zabił wodza tatarskiego. Kamień, pod którym zginął ów wódz, nazywa się odtąd Tatarskim Kamieniem. Powszechnie uważa się, że duchy nawiedzające zamek to biała dama oraz duch prokuratora krzyżackiego.

Obecnie na obszarze warowni działają m.in: Muzeum Ziemi Nidzickiej (ekspozycja etnograficzno-historyczna), Nidzicki Ośrodek Kultury, Bractwo Rycerskie Komturii Nidzickiej, biblioteka miejska, hotel oraz restauracja. Wstęp na przedzamcze i na dziedziniec zamku wysokiego jest bezpłatny.