Średniowieczny zamek kapituły pomezańskiej w Szymbarku

Zamek w Szymbarku zbudowany został na planie prostokąta o wymiarach 75 x 92 metry. Jego budowę zlecił w latach siedemdziesiątych XIV stulecia, najprawdopodobniej proboszcz kapituły pomezańskiej, Henryk ze Skarlina. Informuje o tym inskrypcja umieszczona ponad bramą wjazdową: „Hec Porta Constructa Est Anno Domini MCCCLXXXVI Tempore Fratris Henrici De Skarlin Prepoziti“ (tłumacząc: „brama wzniesiona została roku pańskiego 1386 za czasów brata Henryka ze Skarlina – prepozyta“). Istnieje jednak odmienny pogląd, mówiący o rozpoczęciu budowy jeszcze w XIII wieku.

Zamek powstał na nasypie wcześniejszego, zniszczonego grodu pruskiego. Otoczony był murem ceglanym, z dziesięcioma basztami, z których cztery były narożne, pozostałe sześć- kurtynowe. Wszystkie baszty wzniesione były na planie prostokąta, z wieloboczną nadbudową. Najwyższym punktem zamku była wieża główna (zegarowa), o wysokości 24 metrów, w której znajdowała się kaplica oraz loch więzienny. Położona była bezpośrednio w pobliżu wjazdu. Wjazd prowadził przez drewniany most zwodzony, ponad fosą. W skrzydle zachodnim mieściło się mieszkanie proboszcza, refektarz i kaplica.

W latach 60. XX wieku na terenie gmachu wykonano niewielkie, ograniczone prace konserwatorskie. W 1988 roku, z pomocą przyszła Fundacja Widzieć Muzyką. Według planów, całość miała zostać odbudowana. Zapowiadano również uruchomienie na obszarze zamku, ośrodka dla niewidomych dzieci. Jednak z przyczyn finansowych, fundacja była zmuszona zrezygnować z tych planów. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną.

Pod koniec 1995 roku ruiny zamku szymbarskiego zostały wykorzystane przez  Volkera Schlöndorffa. Na terenie zamku kręcono sceny do filmu „Król Olch” z Johnem Malkovichem w roli głównej.